Français

Auberge Simenon

L’auberge Simenon a été inaugurée en 1996 par la Ville de Liège pour honorer la mémoire de l’écrivain. Au projet du bâtiment se couple celui des « bancs-valises » qui entourent le nodule carbonaté enchaîné à proximité du rond-point. L’ensemble de cette œuvre imaginée par Daniel Dutrieux représente les « Fondements du voyage » : les chaînes sont liées au sol par ce qui doit rappeler des poignées de valises, tandis que les bancs en pierre portent une phrase de Simenon évoquant ses longues promenades dans les rues d’Outremeuse.

« Il marchait sur la grand route, / dans le soleil, / une toute petite ombre à ses pieds, / et il allait à enjambées souples / de l’ombre d’un arbre / à l’ombre d’un autre arbre / à travers des losanges de soleil. » (La Veuve Couderc)

Derrière l’auberge se dresse l’église Saint-Nicolas. Il s’agit de la paroisse des Simenon, où ils se rendaient quotidiennement pour la messe. La famille y avait un banc et le grand-père de Simenon réalisait la quête. Seul Désiré, le père de Simenon, assistait quelquefois à l’office dans l’église Saint-Pholien.

En effet, toute ma vie, j’ai marché. C’est une passion qui m’est venue très tôt, comme celle de regarder autour de moi les maisons et les gens. […] Dès que j’avais une heure de libre, je me rendais dans tel ou tel quartier et j’entrais dans la première rue venue tout comme si j’étais un explorateur se risquant dans la brousse. Il n’y a pas un quartier à Liège que je ne connaisse. J’ai même retenu le nom qui était inscrit à cette époque au-dessus de la devanture des magasins. Je peux avouer que je me suis souvent servi de ces noms pour des personnages de romans.

Au-delà de ma porte-fenêtre

 

Les Simenon y ont un banc, le dernier de la rangée, le meilleur, parce que le dossier est plus haut que les autres et en bois plein. C’est le banc de la confrérie Saint-Roch dont on voit la statue, avec le chien et le genou saignant, contre un des piliers. Et c’est mon grand-père aux grosses moustaches blanches qui, aux messes du dimanche, va de fidèle en fidèle en faisant résonner la monnaie dans une boîte de cuivre emmanchée d’un long bois.

Je me souviens

Nederlands

Jeugdherberg simenon

De jeugdherberg Simenon werd in 1996 ingehuldigd door de stad Luik ter nagedachtenis van de schrijver. Het ontwerp van het gebouw is gekoppeld aan dat van de “kofferbankjes” die de geketende rots bij de rotonde omringen. Het geheel stelt “les fondements du voyages” (de “fundamenten van reizen”) door Daniel Dutrieux voor: de kettingen zijn met de grond verbonden door wat moet doen denken aan handvatten van koffers. Op de stenen banken staat een zin van Simenon die herinnert aan zijn lange wandelingen door de straten van Outremeuse.

“Hij liep over de hoofdweg, in de zon, met een piepkleine schaduw aan zijn voeten, in hij ging met grote, soepele stappen van de ene boomschaduw naar de andere boomschaduw, door ruitvormige vlekken zon…” (Weduwe Couderc)

Het parcours ‘In de voetsporen van Simenon’ nodigt u uit om de jeugd van de beroemde schrijver in Luik te ontdekken. Download de applicatie om u helemaal te laten meeslepen in het verhaal dankzij de archiefbeelden, fragmenten van interviews en augmented reality!

Deutsch

Jugendherberge simenon

Die Jugendherberge Simenon wurde 1996 im Gedenken an den Autor von der Stadt Lüttich eingeweiht. Mit diesem Gebäudeprojekt ist ein anderes verbunden: Das Projekt der „bancs-valises“ (Kofferbänke), die sich um den in der Nähe des Kreisverkehrs an den Boden geketteten Stein aus Carbonatgestein befinden. Das gesamte Werk, das von Daniel Dutrieux geschaffen wurde, stellt die „Fondements du voyage“ (Fundamente der Reise) dar: Die Ketten sind durch etwas, das an Koffergriffe erinnern soll, mit dem Boden verbunden, während auf den Steinbänken ein Satz von Simenon eingemeißelt ist, der an seine langen Spaziergänge durch die Straßen von Outremeuse erinnert.

„Er lief im Sonnenschein auf der Landstraße, zu seinen Füßen einen winzigen Schatten, und mit geschmeidigen Schritten ging er durch Rauten von Sonnenschein vom Schatten des einen Baumes zum Schatten eines anderen Baumes…“ (Die Witwe Couderc)

Der Rundgang „Auf den Spuren Simenons“ lädt Sie ein, die Lütticher Jugend des berühmten Schriftstellers zu entdecken. Laden Sie die App herunter und tauchen Sie ein in ein Erlebnis erweiterter Realität, voller Archivbilder und Auszüge aus Interviews mit Georges Simenon !

English

Simenon youth hostel

The Simenon youth hostel was opened in 1996 by the City of Liège to honour the memory of the writer. Besides the building, the project also included the “suitcase benches” surrounding the chained rock near the roundabout. This installation by Daniel Dutrieux represents the Fondements du voyage (founding principles of the journey): the chains are attached to the ground through what must be reminiscent of suitcase handles, while the stone benches display sentences by Simenon evoking his long walks in the streets of Outremeuse.

“He was walking along the main road, in the sun, a tiny shadow at his feet, and he moved with easy strides from the shadow of one tree to the shadow of the next, through diamond-shaped patches of sunshine…” (The widow)

The “In Simenon’s Footsteps” route invites you to discover the famous writer’s youth in Liège. To enjoy an immersive experience including archive images, extracts of interviews and augmented reality, download the application!