Français

Rue de la loi n° 48 et 53

En 1911, les Simenon s’installent au numéro 53 de la rue de la Loi. Il s’agit de leur deuxième maison en Outremeuse. Deux ans auparavant, Simenon a commencé sa scolarité primaire à l’Institut Saint-André, dont la grille se dresse juste en face de la nouvelle maison familiale. Il n’a plus qu’à traverser la rue. En 1914, il obtient son certificat d’enseignement primaire avec la plus grande distinction. La Première Guerre mondiale éclate une semaine plus tard.

À cette époque, Simenon se présente comme le « chouchou » de ses professeurs du fait de son attitude irréprochable. Sa rupture avec l’école commence plus tard. Après avoir entamé ses humanités au collège des Jésuites Saint-Louis en 1915, il se fait transférer au collège Saint-Servais, plus coûteux, pour se rapprocher d’une jeune fille qu’il a rencontrée l’été. Il est accepté avec le statut particulier d’externe « à demi-tarif » qui lui pèse. En outre, sa découverte précoce de la sexualité le place en opposition avec la morale catholique dispensée dans ses écoles et sa famille depuis l’enfance. L’adolescent décroche progressivement des cours, ne s’implique plus qu’en français. En 1918, lorsqu’il apprend que son père est malade, Simenon saute sur l’occasion pour interrompre sa scolarité, prétextant devoir prendre en charge sa famille. Il travaille quelque temps comme apprenti pâtissier puis comme libraire, avant de se faire engager à la Gazette de Liége.

Le texte de Pedigree montre par ailleurs que l’expérience de Simenon à l’école des Frères n’a pas été tout à fait sereine. Dans l’édition originale, Simenon se remémorait les abus subis par un compagnon de classe. Ces passages lui vaudront un procès ; ils seront finalement retirés de l’ouvrage à la demande de la victime et des religieux.

La rue de la Loi est également le domicile où Henriette sous-loue des chambres à des étudiants étrangers. La pratique est courante dans le quartier et permet d’arrondir les fins de mois. Ces étudiants expatriés permettront au jeune Simenon de découvrir des cultures diverses (principalement russe et polonaise) et de s’ouvrir au monde extérieur, mais ils feront également figure d’envahisseurs dans la maison familiale. Simenon se voit attribuer la plus petite chambre de la maison, tandis que son père ne trouve plus sa place dans le salon, où il avait son fauteuil. Simenon reprochera à sa mère cette situation humiliante.

Nederlands

Rue de la Loi nr. 48 en 53

In 1911 verhuizen de Simenons naar de rue de la Loi, nummer 53, hun tweede huis in Outremeuse. Twee jaar eerder was Simenon begonnen aan de basisschool. De schoolpoort van het Institut Saint-André bevindt zich recht tegenover het nieuwe huis van de familie. Hij hoeft alleen maar de straat over te steken. In 1914 behaalt hij zijn lagere schooldiploma met de hoogste onderscheiding. Een week later breekt de Eerste Wereldoorlog uit.

In die tijd is Simenon de lieveling van zijn leraren vanwege zijn onberispelijke gedrag. Zijn breuk met school komt pas later. Nadat hij in 1915 aan het Jezuïetencollege Saint-Louis met zijn humaniora (tweede en derde jaar middelbaar onderwijs) is begonnen, stapt hij over naar het duurdere College Saint-Servais om dichter bij een meisje te zijn dat hij in de zomer heeft leren kennen. Hij wordt aangenomen als externe student en krijgt een voordeeltarief. Deze speciale status valt hem zwaar. Bovendien ontdekt hij al vroeg zijn seksualiteit, wat botst met de katholieke moraal die hem van jongs af aan is bijgebracht op school en thuis. Als tiener stopt hij geleidelijk aan met school en houdt zich alleen nog bezig met Frans. In 1918, wanneer hij hoort dat zijn vader ziek is, grijpt Simenon de gelegenheid met beide handen aan om zijn schoolopleiding te onderbreken met het argument dat hij voor het gezin moet zorgen. Hij werkt een tijdje als leerling-banketbakker. Daarna werkt hij in een boekenwinkel tot hij wordt aangenomen bij de Luikse krant la Gazette de Liége.

Uit de tekst van Pedigree blijkt ook dat Simenons ervaring op de school van de Broeders niet geheel onbezorgd was. In de oorspronkelijke uitgave beschreef Simenon hoe een klasgenoot werd lastiggevallen. Hij werd aangeklaagd voor deze passages, die uiteindelijk op verzoek van het slachtoffer en de religieuzen uit het boek werden verwijderd.

In de woning in de Rue de la Loi verhuurde Henriette kamers aan buitenlandse studenten. Kamers verhuren was gebruikelijk in deze buurt en hielp mensen om rond te komen. Dankzij de buitenlandse studenten kon de jonge Simenon verschillende culturen ontdekken (voornamelijk de Russische en Poolse cultuur) en leerde hij zich open te stellen voor de buitenwereld. Anderzijds ervoer hij de studenten ook als indringers in het ouderlijk huis. Simenon kreeg het kleinste kamertje in huis, en zijn vader voelde zich niet meer thuis in de woonkamer, waar zijn leunstoel stond. Simenon zou zijn moeder de schuld geven van deze vernederende situatie.

Het parcours ‘In de voetsporen van Simenon’ nodigt u uit om de jeugd van de beroemde schrijver in Luik te ontdekken. Download de applicatie om u helemaal te laten meeslepen in het verhaal dankzij de archiefbeelden, fragmenten van interviews en augmented reality!

Deutsch

Rue de la Loi nr. 48 und 53

Im Jahre 1911 beziehen die Simenons das Haus Nr. 53 in der Rue de la Loi. Es ist ihr zweites in Outremeuse. Zwei Jahre zuvor hat für Simenon die Grundschulzeit am Institut Saint-André begonnen, dessen Gittertor sich direkt gegenüber dem neuen Familienhaus befindet. Er muss also nur die Straße überqueren. Im Jahre 1914 schließt er die Grundschule mit der höchsten Auszeichnung ab. Eine Woche später bricht der Erste Weltkrieg aus.

Zu dieser Zeit ist Simenon aufgrund seiner tadellosen Einstellung der „chouchou“ (Liebling) seiner Lehrer. Sein Bruch mit der Schule beginnt erst später. Nachdem er angefangen hat, das jesuitische Collège de Saint-Louis zu besuchen, wechselt er zum teureren Collège Saint-Servais, um sich einem Mädchen zu nähern, das er im Sommer kennengelernt hat. Er wird dort mit dem Sonderstatus „Halbstipendiat“ aufgenommen, was ihn belastet. Zudem entdeckt er frühzeitig seine Sexualität. Das beeinträchtigt seine Beziehung zur katholischen Moral, die seit seiner Kindheit in all seinen Schulen und von seiner Familie vermittelt wird, stark. Er folgt dem Unterricht immer weniger, interessiert sich nur noch für das Fach Französisch. Er ergreift im Jahr 1918, als er erfährt, dass sein Vater krank ist, die Gelegenheit, die Schule abzubrechen – unter dem Vorwand, er müsse sich ja jetzt um seine Familie kümmern. Er fängt eine Konditorlehre an, bricht sie aber bald wieder ab und arbeitet für kurze Zeit als Hilfsverkäufer in einer Buchhandlung, bevor er bei der Gazette de Liége eingestellt wird.

Der Text Pedigree (Stammbaum) zeigt außerdem, dass Simenons Zeit bei den Ordensbrüdern nicht immer fröhlich war. In der Erstausgabe erinnert sich Simenon an die Übergriffe, die ein Klassenkamerad erleiden musste. Diese Textstellen bringen ihm einen Prozess ein. Sie werden schließlich auf Anfrage des Opfers und der Ordensbrüder aus dem Werk gestrichen.

Die Rue de la Loi ist auch der Wohnsitz, in dem Henriette Zimmer an ausländische Studenten untervermietet. Das ist in dem Viertel gang und gäbe, da es dabei hilft, das Einkommen aufzubessern. Dank dieser Studenten entdeckt der junge Simenon verschiedene Kulturen (hauptsächlich die russische und die polnische) und öffnet sich der Außenwelt, aber sie stellen auch Eindringlinge ins Familienleben dar. Simenon erhält das kleinste Zimmer im Haus und sein Vater fühlt sich im Wohnzimmer, wo er seinen Sessel hat, nicht mehr wohl. Diese demütigende Situation hält Simenon seiner Mutter vor.

Der Rundgang „Auf den Spuren Simenons“ lädt Sie ein, die Lütticher Jugend des berühmten Schriftstellers zu entdecken. Laden Sie die App herunter und tauchen Sie ein in ein Erlebnis erweiterter Realität, voller Archivbilder und Auszüge aus Interviews mit Georges Simenon !

English

48 and 53 rue de la loi

In 1911, the Simenon family moved to 53 Rue de la Loi. This was their second house in Outremeuse. Two years before, Simenon had started elementary school at the Institut Saint-André, just opposite his new home. He only had to cross the street. In 1914, he obtained his elementary school certificate with the highest marks. The First World War broke out one week later.

At that time, Simenon was the teachers’ “pet” because of his irreproachable behaviour. His break from school occurred later. Simenon started his secondary school education at the Collège des Jésuites Saint-Louis in 1915 but had himself transferred to a more expensive school, the Collège Saint-Servais, so that he could be close to a girl he had met over the summer. He was accepted with a particular status of “half-rate” extern student, which weighed heavily on him. In addition, his early sexual awakening put him at odds with the Catholic morality he had been taught at school and in his family since he was a child. The teenager gradually gave up on school, except for the French classes. In 1918, when Simenon found out that his father was sick, he seized this opportunity to interrupt his schooling, arguing that he had to provide for his family. He worked for some time as a trainee pastry cook then as a bookseller, before being hired by the Gazette de Liège.

His text Pedigree shows among other things that Simenon’s experience at the Brothers’ school was not entirely serene. In the original edition, Simenon recounted the abuse suffered by a classmate. He would face a lawsuit because of these passages, which were finally removed from his work at the request of the victim and the church members.

It was also in the house in Rue de la Loi that Henriette subleased rooms to foreign students. This was common practice in this area and allowed the family to supplement its income. Thanks to these foreign students, Simenon discovered various – mainly Russian and Polish – cultures and opened up to the outside world. But these students were also perceived as invaders in the family home. Simenon had been given the smallest room, while his father no longer had access to his armchair in the living room. Simenon would hold a grudge against his mother for this humiliating situation.

The “In Simenon’s Footsteps” route invites you to discover the famous writer’s youth in Liège. To enjoy an immersive experience including archive images, extracts of interviews and augmented reality, download the application!